Sport Motions 2014

Bikers’ Classics Francorchamps Het   is   alweer   de   twaalfde   editie   van   de   Bikers’   Classics   op   het circuit   van   Spa   Francorchamps.   Het   mag   zeer   zeker   gezien worden   als   de   “klassieker   onder   de   klassieke   evenementen”. Dit   jaar   heeft   het   evenement   zoals   altijd   weer   een   bepaald thema.    Deze    keer    is    dat    het    “40-jarig    bestaan    van    Suzuki RG500”.   Dat   betekent   dat   we   vooral   Suzuki’s   zullen   zien   op het   circuit   in   de   Belgische   Ardennen.   Maar   natuurlijk   zullen     ook   andere   merken   met   oude   racemotoren   te   zien   en   te horen    zijn.    Ook    staan    een    behoorlijke    hoeveelheid    oude      zijspancombinaties   uit   de   Grand   Prix   glorietijden   op   de   lijst. Op    de    Suzuki’s    zullen    we    onder    andere    Teuvo    Lansivuori, Steve   Parrish,   Philippe   Coulon,   Mick   Grant,   Freddie   Sheene (zoon   van   Barry),   Bo   Granath   en   onze   eigen   Nederlandse trots   Wil   Hartog   en   Marcel   Ankoné   te   zien   krijgen.   Bij   Yamaha zijn   weer   de   bekende   gezichten   als   Christian   Sarron   en   Steve Baker   die   langskomen.   Bij   de   zijspannen   zijn   ook   de   nodige wereldkampioenen.    Zo    zien    we    als    grootste    publiekstrekker    Rolf    Biland/Kurt    Waltisperg    op    de    deelnemerslijst.    Maar    ook    Michel/Burkhard, Schwarzel/Huber,   Steinhausen,   Webster,   Jones/Ayres    en   Bohnhorst   zijn   aanwezig.   De   bekendste   Nederlandse   zijspancoureur   Egbert   Streuer   is   ook aanwezig   al   zal   hij   zelf   niet   rijden.    Ik   ben   op   zondag   aanwezig   om   een   impressie   te   maken   voor   Sport   Motions.   Het   weer   ziet   er   in   de   vroege ochtend   nog   veelbelovend   uit   want   de   zon   laat   zich   zo   nu   en   dan   zelfs   even   zien.   Dit   tegen   de   voorspellingen   in   want   het   zou   veel   regenen   vandaag. Maar   zoals   altijd   weet   je   het   in   Francorchamps   nooit.   Allereerst   loop   ik   door   de   pitstraat   en   het   paddock.   En   zo   ontmoet   je   wat   coureurs   zoals   Steve Baker   en   Marcel   Ankoné   die   je   inmiddels   al   herkennen   en   waar   je   even   een   praatje   mee   maakt.   Dingen   die   je   vroeger   nooit   voor   mogelijk   had gehouden.   Maar   dat   is   het   mooie   van   deze   evenementen,   het   publiek   kan   zonder   problemen   bij   de   coureurs   en   motoren   komen.   De   coureurs hebben   nu   natuurlijk   meer   tijd   en   kunnen   aandacht   geven   aan   hun   bewonderaars.   In   de   pits   staat   een   hele   batterij   met   Suzuki’s   opgesteld.   In   de bekende   blauw/witte   kleuren   maar   ook   die   van   de   Forward   Trust/Heron   Suzuki’s,   de   zwart/rood/geel   versies.   Tijden   uit   de   zeventiger   jaren   herleven hier   wederom.   Wat   wel   meteen   opvalt   is   dat   het   Yamaha   Classic   Racing   Team   helaas   niet   meer   aanwezig   is   omdat   het   simpelweg   niet   meer   bestaat. Ferry   Brouwer   was   overigens   wel   aanwezig   op   Francorchamps   hoewel   ik   hem   deze   dag   niet   tegen   zou   komen.   Er   zijn   de   nodige   interviews   in   de “Village”    met    onder    andere    Wheatman,    Granath,    Ankoné, Gallina    en    Hartog.    Er    staat    een    Suzuki    “MotoGP    replica” waarmee   het   merk   volgend   jaar   zijn   rentree   zal   maken   in   de hoogste   klasse   van   de   motorsport.   Iets   wat   veel   mensen   toe zullen    juichen.    Een    ander    opmerkelijke    motor    is    de    SP7 Saroléa,   een   elektrisch   aangedreven   Superbike   motor.   Met het   oog   op   de   toekomst   zullen   we   maar   zeggen.   Het   is   mij echter   de   vraag   of   deze   motor   ooit   terug   te   zien   zal   zijn   op een   klassiek   motorevenement.   Ik   persoonlijk,   en   velen   met mij,   geloof   namelijk   niet   écht   in   de   toekomst   van   elektronisch aangedreven    motorsport.    In    verschillende    sessies    zien    we particuliere      klassieke      motoren      over      de      baan      van Francorchamps   scheuren.   Vast   en   zeker   een   hele   belevenis voor   iedereen   die   zich   hiervoor   ingeschreven   heeft.   Er   zijn ook   nog   races   in   het   ICGP   en   de   BCGP.   Af   en   toe   valt   er   een lichte   bui   regen   maar   het   blijft   gelukkig   de   meeste   tijd   gewoon   droog.   Waar   de   meeste   mensen   voor   komen   zijn   de   GP   Parades   in   de   middag.   Eerst stellen   zich   de   zijspancombinaties   voor   op   de   grid   van   het   prachtige   circuit.   Een   mooi   en   uniek   gezicht   om   van   achteren   de   startgrid   te   zien   met   het uitzicht   op   het   rechte   stuk   en   de   rechts   omhoog   draaiende   bocht   van   Eau   Rouge!   Ook   dat   is   historie   en   nostalgie.   Nadat   de   wereldkampioenen   zich hebben   laten   fotograferen   starten   de   helden   en   doen   hun   rondjes   over   het   circuit.   Daarna   is   het   de   beurt   aan   de   GP500   coureurs   en   motoren.   Ook dit   blijft   een   prachtig   gezicht.   Zo’n   ouderwetse   startopstelling,   de   motoren,   de   coureurs,   het   uitzicht   vanaf   de   grid   naar   voren.   Daarbij   nog   het commentaar   van   Jaap   Timmer   met   uitspraken   als   “nog   1   minuut   tot   de   start”   en   “Startplatz   räumen”.   Het   geeft   je   dat   ouderwetse   gevoel   alsof   je   het hele   “Continental   Circus”   weer   herleeft.   Prachtig!!   Als   ik   Jaap   deze   woorden   hoor   uitspreken   denk   ik   terug   aan   de   LP   “50   jaar   TT   van   Assen”   uit   1975 waarop   deze   ook   te   horen   zijn.   Daarna   volgt   de   start   van   de   GP500   motoren,   het   geluid,   de   reuk,   de   snelheid,   de   emotie,   de   herinneringen.   Het   blijft toch   iets   bijzonders,   de   motorsport   uit   (vooral)   de   jaren   zeventig.   Als   je kijkt   hoe   en   waarmee   de   coureurs   destijds   hun   sport   bedreven,   maar vooral   op   wat   voor   circuits,   dan   moet   je   wel   veel   respect   hebben   voor al   deze   mannen   die   destijds   gereden   hebben.   Daarom   hulde   aan   de coureurs    uit    het    verleden.    Voor    mensen    die    de    glorietijd    van    de motorsport   nooit   hebben   meegemaakt   een   uitdaging   om   eens   een keer   te   gaan   kijken.   Overigens   was   het   in   mijn   ogen   een   stuk   minder druk   als   in   voorgaande   jaren.   Minder   publiek   maar   ook   minder   media. Waar   het   aan   gelegen   heeft   weet   ik   niet,   misschien   té   weinig   grote namen   of   té   weinig   GP   klassen?   Organisatorisch   was   er   zoals   altijd niets   op   aan   te   merken,   dat   is   op   de   Bikers’   Classics   altijd   top.   Ik   ben   er volgend   jaar   in   ieder   geval   weer   bij,   ik   kan   nooit   genoeg   krijgen   van   dit “gouden tijdperk” uit de motorsport.