Atledo Cross DongenHet eerste evenement voor mij als Sport Motions in 2022 is de Atledo Intersport Cross op het parkoers in bosgebied de Duiventoren bij Dongen. Nederland (lees: de wereld) wordt nog steeds geteisterd door de Corona-epidemie die begin 2020 uitbrak. Gelukkig lijkt het eind van deze epidemie in zicht te komen en kan gelukkig de Atledo Cross dit jaar wel plaatsvinden. En zelfs met publiek erbij. Het wordt vandaag waarschijnlijk wel een uitdaging voor alle betrokkenen, zowel voor de deelne(e)m(st)ers als alle vrijwilligers, aangezien de weersvoorspelling niet veel goeds laat zien. Erg veel regen en wind staat eenieder te wachten op deze zondag. Ik weet al bij voorbaat dat dit voor mij als fotograaf een moeilijke dag gaat worden. Vanzelfsprekend heb ik beschermende materialen voor de camera’s maar vocht gaat op den duur toch parten spelen. Als ik in Dongen aankom is het al erg druk. Er zijn wel wat afmeldingen maar er staan nog ruim 300 sporters aan de start. Nadat ik eerst bij Iwan Oprins en Anke Flipsen in de CZ-bus mijn spullen heb neergelegd loop ik met Johan Flipsen naar de finishplek om daar mijn hesje te halen zodat ik overal toegang heb. De eerste groep kinderen staat dan al klaar om te starten. Achtereenvolgens starten de C-pupillen J/M en B-pupillen J/M gezamenlijk hun wedstrijd gevolgd door de A-pupillen meisjes en jongens afzonderlijk van elkaar. Omdat er telkens maar 8 minuten zit tussen deze wedstrijden is het voor mij niet mogelijk om de huldigingen mee te nemen die meteen plaatsvinden. Ik probeer zoveel mogelijk kinderen op de foto te zetten. Ze komen allemaal doorweekt over de finish. De een heeft daar meer moeite mee dan de ander en ik zou soms haast medelijden krijgen. Van de andere kant is bewondering meer op zijn plaats. Maar dat geldt ook voor de vrijwilligers en medewerkers die hier aanwezig zijn. Regen, regen en nog eens regen, we krijgen precies wat voorspeld is. Iets over 11 zijn de meisjes D junioren aan de beurt. Ook zij ontkomen niet aan het gure weer van vandaag en komen met een nat pak binnen. Het levert wel leuke plaatjes op maar ik begin ondertussen te vrezen voor mijn apparatuur. Anouk Bassa wint de wedstrijd en ik neem nu mijn eerste huldiging mee. Net op tijd ben ik terug om de start bij de Specials te zien. Deze hebben allemaal een motorische of geestelijke beperking. Het is mooi om te zien hoe ook zij alles geven om in deze barre omstandigheden aan de finish te komen. Bart Bosmans wint bij de mannen boven de 16. Hij is speciaal uit België hierheen gekomen en dat is dus niet voor niets geweest. Jos Rolsma eindigt als tweede gevolgd door Roy Kroesen. Bij de dames staan Denise en Melissa Verheijen op het podium. Zij zijn de enige dames die hier vandaag bij de Specials deelnemen. Respect. Bij de mannen onder de 16 wint Brydon Dammers voor Kasper Ligtenberg. Ook hier neem ik vanzelfsprekend de huldigingen mee en het zijn vooral de dames die ondanks de regen breed lachend op het podium staan. De D-junioren jongens mogen dan aan de slag. Zij zijn de eersten die 2 kleine rondes mogen gaan lopen. De vorige wedstrijden waren allemaal over 1 kleine ronde. Zij mogen dus ook nog wat langer gaan genieten van de steeds harder vallende nattigheid en het slechter wordende parkoers. Het geeft mij ook wat meer tijd om wat verschillende plekken te kiezen om te fotograferen hoewel ik steeds zo dicht mogelijk bij de finish blijf. Maar ook hier wordt flink gestreden door de 28 deelnemers. Florian van Wijchen weet in deze omstandigheden het beste te presteren en is duidelijk de beste. Hij finisht 15 seconden voor (broer?) Thijmen van Wijchen die op zijn beurt Ramon Vaandrager 3 tellen voorblijft. Zij staan dus ook met zijn drieën op het podium. Vanaf nu gaan we alleen nog maar gecombineerde wedstrijden krijgen. Om 11.36 uur valt het startschot voor de C-junioren meisjes en de Korte Cross M/V die allemaal 2 rondjes lopen, aangevuld met de C-junioren jongens en de A- en B-junioren meisjes die 3 rondjes gaan lopen. Een startveld met 35 jongens en meisjes. Opvallend is dat er bij de Korte Cross maar 1 jongen en 1 meisje lopen. Die hebben als ze uitlopen dus bij voorbaat gewonnen. Maar dat zal de prestatie er niet minder om zijn onder deze omstandigheden. Bij de A-junioren meisjes zien we het talent Tess van Randtwijk aan de start. Het weer lijkt alsmaar slechter te worden en zo ook de prestatie van mijn camera’s. Het vocht begint langzaam zijn tol te eisen en ik kan met mijn beschermende hoes en de droogdoek de boel niet meer bijhouden. Soms werkt de autofocus al niet meer. Maar net als de sporters geef ook ik niet op. Casper Stangen (Attila) komt als eerste over de streep en zodoende wint hij de Korte Cross bij de jongens. Luanna Vergeer is bij de C-junioren meisjes het rapst. Als tweede komt hier Ellen Smits over de streep. Mee het podium op mag Nieke Westerveen want zij wordt 3e. Bij de Korte Cross meisjes wint Anne de Jong die namens Atledo een thuiswedstrijd loopt. Melle van der Zanden is bij de C-junioren jongens als eerste aan de meet. Hij blijft met 7 tellen Lars van der Kraan voor. Boris Griep volgt dan op 4 seconden en wordt daarmee derde. Deze laatste naam komen we nog vaker tegen want bij de B-junioren meisjes wint Lotte Griep de wedstrijd met een niet mis te verstane voorsprong van bijna 3 minuten op het tweede meisje Anouk Andeweg. Bente Maartens eindigt als derde. Voornoemde Tess van Randtwijk maakt haar favorietenrol bij de A-junioren meisjes waar. Zij wint de wedstrijd over 3030m in een tijd van 11.08. Marit Griep (daar is de naam weer) is echter toch vrij dicht in de buurt gebleven en eindigt op 10 seconden achter van Randtwijk op de tweede plek. Knap. Judith Smalbraak mag samen met deze snelle meisjes het podium delen. Meteen na deze wedstrijden vinden de huldigingen plaats die ik dan nog mee kan nemen. Ondertussen start de Woeste Estafette al. Als ik hier wil gaan fotograferen valt één van mijn camera’s uit. In de tent bij de horeca weet ik mijn apparatuur schoon en droog te krijgen. Éen van mijn battery-grips heeft de strijd dan echter begeven voor dat moment. Gelukkig krijg ik de rest wel weer aan de praat. De Woeste Estafette is dan echter al voorbij en staat de volgende loop al te gebeuren. De Senioren vrouwen, V35 en V45 (3 grote rondes) en de Trimmers M/V (1 tot 4 grote rondes) staan klaar om te gaan lopen door het steeds natter wordende parkoers. In de laatste bocht voor de finish staat al een laag water waar je niet meer omheen kunt lopen. Bij de Trimmers staat Iwan Oprins aan de start. Hij verzorgt de tijdwaarneming en registratie bij veel loopwedstrijden. Hij zal zich straks dus terug zien in zijn eigen tijdregistratie. Complimenten zijn op zijn plaats maar dat geld voor iedereen die hier onverstoord met zijn/haar taak doorgaat. Zoals Peter Monsieurs die zoals zo vaak de speaker is bij een hardloopevenement. Hij blijft de toeschouwers op de hoogte houden van de ontwikkelingen op het parkoers. De mensen die de sporters opvangen bij de finish of hen na de finish voorzien van een flesje water en een ontbijtkoek. Stuk voor stuk mensen waar je alleen maar respect voor kunt hebben dat ze hier staan en een dusdanig evenement kunnen laten gebeuren. Daar hoor ik natuurlijk ook bij al zeg ik het zelf. Vooral de “sloot” in de voornoemde bocht levert leuke plaatjes op. Het regent nu in mijn ogen het hardst van de hele dag. De lenzen van de camera’s krijgen last van aanslag en zodoende komt er soms waas over de foto’s of stelt hij niet goed scherp. Schoonmaken heeft geen zin meer dus ik moet roeien met de riemen die ik heb. Mooie woordspeling want datzelfde doen de lopers en loopsters ook. Voor hun is het ook bijna “door de bocht roeien” om steeds maar ronde na ronde dichter bij de finish te komen. Bij de vrouwen senioren is Laurey van den Berge de snelste, of nog beter gezegd, de beste in deze omstandigheden. Marleen van Roessel finisht op bijna anderhalve minuut als tweede. Janeri Fröberg eindigt hier als derde. Bij de vrouwen boven 35 wint Marijke van Schil voor Hester Lingsma en Linda Hazenberg. Zij zijn de enige 3 deelneemsters in deze klasse en ze mogen dus straks allemaal het podium op. Bij de vrouwen boven 45 zien we Ciska Hensen die de winst mee naar huis neemt. Ze is dan ook veruit de snelste en blijft Miriam van Poppel, die tweede wordt, bijna 4 minuten voor. Marie-Louise Smagge mag als derde mee naar het ereschavot. Bij de trimloop zijn er overwinningen voor Stefan Baars op de 5500m en Roger Laros op de 7300m. Als de huldigingen van de vrouwen plaatsvinden heeft mijn groothoeklens zijn beste werk gedaan. Het vocht zit zelfs tussen het filter en glas van de lens en voorziet mijn foto;s van een “ gedeeltelijke waas”. De vreugde van de gehuldigde dames is er gelukkig niet minder om. Terwijl het nu wat minder gaat regenen stellen de lopers voor de laatste wedstrijd van de dag zich op. De A- en B-junioren jongens lopen samen met de mannen senioren/M35 en de M45, M55 en M65. De junioren B lopen 2 rondes, de A-junioren mogen er 3 doen. De mannen senioren en M35 lopen maar liefst 5 grote rondes (9100m) en de M45, M55 en M65 doen 4 rondes met in totaal 7300m. Ga er maar aan staan in de situatie. Gelukkig valt er dan wel wat minder regen, het parkoers ligt er zeer zwaar bij met al dat water en modder. De wedstrijd is voor mij wat moeilijk te volgen omdat er zoveel deelnemers in verschillende klassen door elkaar lopen. Gelukkig weten de wedstrijdleiding en Peter Monsieurs wel hoe alles in elkaar steekt. Voor hun is het af en toe ook behelpen. De papieren met startlijsten en uitslagen worden natuurlijk ook doorweekt met dit weer dus het valt niet mee om dan de juiste informatie tevoorschijn te toveren. De B-junioren jongens finishen als eerste aangezien zij de kortste afstand lopen. Hier is het Stan Winter die met een twintigtal seconden voorsprong de overwinning pakt. Daan van Dessel wordt tweede voor Rik Smits. Bij de A-junioren is het spannender. Hoewel. Met ruime afstand pakt Steyn Potuit de winst. Op bijna 2 minuten volgen de nummers twee en drie die er een spannende finish van maken. Ze komen samen op de streep af waarop Axel Linders op de laatste meters nog even aanzet en met 1 seconde voorsprong op Thijs de Lange als tweede de meet passeert. Deze drie zien we dus ook nog terug op het podium. Peter Monsieurs roept hen daarom meteen bijeen zodat ze gehuldigd kunnen worden zodat ze daarna meteen kunnen uitlopen en opfrissen. Wel zo slim met dit weer. De strijd bij de senioren levert ook wel strijd op. Lange tijd lopen Lauran Beijens en Okbazgi Kidane in elkaars spoor over het parkoers. Ze lopen echter wel beiden in een andere categorie, respectievelijk senioren en M35. In de laatste ronde is het Okbazgi Kidane die wat afstand neemt. De eerste “oudere senioren” druppelen dan ondertussen al binnen. Ad van Beek komt als winnaar van de categorie M55 over de streep. Ronald Bassa volgt vlak daarna en hij is winnaar bij de M45. Die achternaam kwamen we ook tegen vandaag bij de winnares bij de D-junioren meisjes. Armand van der Smissen komt dan als tweede man in de M45 binnen. Er is heel even verwarring of hij genoeg ronden gelopen heeft maar dat is snel gecorrigeerd. Dan is het toch Okbazgi Kidane die zijn voorsprong heeft behouden op Lauran Beijens en zodoende het hoogste treetje mag betreden in de M35 klasse. Beijens (Attila) volgt daarna als winnaar bij de senioren. Freek van de Weerd volgt een halve minuut later als tweede senior met vlak achter hem Jair van Winkel die daarmee de derde plek opeist. Dennis de Freytas komt dan als vierde over de meet. Johan Verweij pakt bij de M45 de laatste podiumplek. Bij de senioren M35 is het even wachten op tweede man Martijn Vos. Het duurt dan echter langer alvorens de derde finisher in die klasse zich laat zien, Tom Michielsen. Dat doet echter niets af aan zijn prestatie. Ik doe het in ieder geval niet na. Bij de M55 is John Marijnissen tweede geworden. Ad van Beek en Marijnissen mogen samen met Kees Franken naar het podium aangezien die derde geworden is. In de oudste klasse, de M65, is er winst voor Gerard Wouters. Henk Beijens (Tilburg Road Runners) is hier de verdienstelijke tweede. op de derde plek zien we Hens Koreman de streep passeren. Éen voor één komen de mannen over de finish druppelen. De meesten hebben wel even tijd nodig om uit te puffen en dat is zeer begrijpelijk. De druppels van de regen zijn dan inmiddels verleden tijd. Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Het geeft mijn lens die ik bij de podium ceremonie gebruik wel de kans om even op te drogen. Het is soms even wachten op de mannen die op het podium moeten verschijnen. Bij de M45 huldiging komen we Armand van der Smissen tekort. Hij is even opwarmen in de auto en heeft de oproep niet gehoord. Even later komt hij de zilveren medaille alsnog ophalen. De overige podiums zijn compleet op die van de senioren na. Daar zien we alleen Lauran Bijens en Freek van de Weerd aangezien Jair van Winkel bij de finish was doorgegeven dat hij vierde was geworden. Hij is dus al naar huis vertrokken. Klein foutje maar hij krijgt zijn medaille nagestuurd. Terwijl deze laatste huldigingen plaatsvinden zijn de vrijwilligers al bezig met het opruimen van het parkoers en materialen. Voor hun zit het er dus nog niet helemaal op. Maar gelukkig is het nu wel droog. Dat maakt het iets aangenamer. Uiteindelijk draait alles zoals eerder gezegd op de inspanningen van deze mensen. Zonder hen is er geen evenement. Wil het toch nog maar een keer aangeven! De organisatie was ook deze keer weer prima geregeld. Zeker onder deze omstandigheden. Verkleumd van de regen en wind ga ik dan zelf ook huiswaarts. Daar kom ik er achter dat er inderdaad de nodige foto’s niet zijn geworden zoals ik wilde door al het vocht. Het is wat het is, het is niet anders. Ik heb toch een leuke samenstelling kunnen maken van deze dag in foto’s. In fotogalerie 1 zie je foto’s op de ochtend van de pupillen tot en met de meisjes A- en B-junioren. In fotogalerie 2 staan foto’s van de middag met de vrouwen, A- en B-junioren jongens en de mannen categorie. Er zijn vanzelfsprekend nog wel meer foto’s in mijn archief van deze dag. Foto’s zijn altijd bij mij op te vragen (met logo) via email. Alle volledige uitslagen kun je terug vinden via DEZE LINK. De omstandigheden waren niet erg prettig maar toch heb ik weer genoten van deze Atledo Intersport Cross. Respect voor iedereen die op wat voor manier op deze Atledo Intersport Cross heeft meegedaan. Volgende keer ben ik wederom present dus voor diegenen die dat ook zijn, tot volgend jaar!