Guls Ayazalp, één van de weinige vrouwelijke motorcoureursHet lijkt een echte mannensport te zijn maar niets is minder waar. Er zijn in de motorsport wel degelijk vrouwen die het stuur van deze snelle motorfietsen ter hand nemen en die gaan er zeker niet minder hard om. Namen uit het verleden en heden zoals Iris ten Katen, Daphne Hop, Tasia Rodink, Nadieh Schoots, Ilja Pokorny en Dianne Geesink. Ook zij verdienen aandacht en de eerste dame die als coureur aan bod komt in deze Wie is…..? sectie is Guls Ayazalp. Geboren op 16 maart 1985 in Waalwijk waar ze nu nog steeds woont. Deze als vrijgezel door het leven gaande Brabantse schone is werkzaam bij Putoline Oil als account manager. Guls raakte al op vroege leeftijd in de ban van motoren en haalde haar rijbewijs op haar 18e om vervolgens een aantal jaren later aan circuitdagen mee te gaan doen. Zo raakte ze besmet met het “racevirus”. Haar motto van “zorgen dat je doet wat je graag wilt doen” werd dan ook waarheid. Vanaf 2011 reed Guls Ayazalp mee in de KNMV Supercup 1000 en boekte een aantal mooie resultaten. De eerste keer dat ik Guls ontmoette was bij de circuitdag Tegen Kanker in 2012. Ik vernam dat ze uit Waalwijk kwam en als Brabander heb je dan toch een speciaal gevoel met coureurs die ook uit die omgeving komen. Later in 2012 nam zij deel aan de 6 uur race op Francorchamps en viel mij op dat ze aardig snel was. Veel van haar mannelijke collega’s haalden haar rondetijden niet. Deze snelheid heeft ze waarschijnlijk afgekeken van haar grote idool en voorbeeld; Kenan Sofuoglu. De British Superbike en World Superbike zijn haar favoriete evenementen vanwege de sfeer en toegankelijkheid die daar heerst. Naast motorsport doet Guls Ayazalp ook nog aan skaten, schaatsen en fitness. Een sportieve dame dus. Dat is ook in de sport zelf een onderdeel van haar karakter; “sportief”. Maar wel een gedreven persoon, passievol, realistisch en zeer zeker een “teamplayer”. Dát ze een teamplayer is liet Guls in 2013 zien bij de 6 uur race op Francorchamps. Samen met Maudie Veenstra en Peggy Appelmans reed zij op een BMW HP4 en 1000RR die door The Race Academy geleverd waren. Dit damesteam verraste iedereen door een 3e plaats te behalen in hun categorie en stonden dus op het podium. Deze race is ook één van haar favoriete momenten samen met haar race op Istanbul Park later in 2013. Dat ze op Istanbul Park kon rijden was een grote droom. Het is van de andere kant ook een moment waar ze liever niet aan terug denkt. Liggend op de 2e plaats tussen al die mannen glijdt ze onderuit maar weet de motor nog wel op te rapen en wordt nog 5e. Maar toch.....een podiumplaats weg! Het team op Istanbul Park was wel een topper met een goede sfeer en gezelligheid alom. Guls heeft nu haar motor verkocht en lijkt dus niet veel meer in actie te zullen komen. Ze noemt zich nu ex-coureur maar heeft gelukkig ook andere bezigheden in de motorsport. Zo zien we Guls regelmatig als “pitpoes” en als hulp bij het team van Allard Kerkhoven. En ook bij de jaarlijks terugkerende circuitdag van “Against Cancer” zullen we haar hopelijk wederom zien. Ook daar straalt zij als ze de kinderen de dag van hun leven geeft als ze bij haar achter op de motorfiets over het circuit mogen rijden. Guls Ayazalp, een aardige en graag geziene vrouw op de circuits. Ze hoopt in de toekomst niet eenzaam en alleen te worden maar daar geloof ik ook niets van. Ze plant wel graag haar zaken maar niet zo ver vooruit. Ze hoopt in ieder geval gelukkig en gezond te blijven. Maar bovenal hoopt ze nog lang in de motorsport actief te kunnen blijven als hulp binnen een leuk team. En dat hopen wij ook. En als het kan zo af en toe ook nog eens als coureur bij een race. Het talent en de snelheid heeft ze er in ieder geval voor en ze misstaat als dame in deze “mannenwereld” dan ook zeer zeker niet! Je mag dan ook met recht trots op jezelf zijn Guls Ayazalp!!